Angielski – historia

GENEZA powstania języka angielskiego

Język angielski, angielszczyzna (ang. English language) – język z grupy zachodniej rodziny języków germańskich powszechnie używany w Wielkiej Brytanii, jej terytoriach zależnych oraz w wielu byłych koloniach i dominiach, m.in. Stanach Zjednoczonych, Irlandii, Kanadzie, RPA, Australii i Nowej Zelandii.

Na początku, język staroangielski był mieszaną grupą dialektów, obrazującą różnorodne źródła anglosaskiej ludności ówczesnej Anglii. Jeden z tych dialektów, późny zachodnio saski, w końcu zyskał przewagę. Pierwotny staroangielski następnie był pod wpływem obcym ze względu na dwie fale inwazji. Pierwsza to inwazja wikingów, użytkowników języków skandynawskich; zdobyli oni i skolonizowali części Brytanii w ósmym i dziewiątym wieku. Druga to inwazja Normanów w XI wieku. Mówili oni językiem starofrancuskim i rozwinęli anglo-normańską odmianę języka angielskiego. Te dwie inwazje spowodowały, że angielszczyzna stała się do pewnego stopnia językiem mieszanym (chociaż nie był to pidgin – prawdziwie mieszany język w ścisłym lingwistycznym znaczeniu tego słowa).

Współżycie ze Skandynawami zaowocowało zauważalnym gramatycznym uproszczeniem i leksykalnym wzbogaceniem anglo-fryzyjskiego rdzenia angielszczyzny; późniejsza normańska okupacja prowadziła ku przeszczepieniu do rdzenia germańskiego bardziej wyszukanej warstwy słów z romańskiej gałęzi języków europejskich. Ten wpływ normański wprowadził angielszczyznę do sądów i urzędów. W ten sposób angielszczyzna rozwinęła się w “pożyczający” język o wielkiej elastyczności i bogatym słownictwie.

From Wikipedia

Geoffrey Chaucer

Geoffrey Chaucer (1343 – 25 October 1400), known as the Father of English literature, is widely considered the greatest English poet of the Middle Ages. He was the first poet to be buried in Poets’ Corner of Westminster Abbey. While he achieved fame during his lifetime as an author, philosopher, and astronomer, composing a scientific treatise on the astrolabe for his ten-year-old son Lewis, Chaucer also maintained an active career in the civil service as a bureaucrat, courtier and diplomat. Among his many works are The Book of the Duchess, The House of Fame, The Legend of Good Women and Troilus and Criseyde. He is best known today for The Canterbury Tales.

Chaucer’s work was crucial in legitimising the literary use of the Middle English vernacular at a time when the dominant literary languages in England were French and Latin.

From Wikipedia